پیشرفته ترین مرکز تعمیرات تخصصی لپتاپ ، تبلت ، مانیتور ، هارد

۵ مطلب در مهر ۱۳۹۳ ثبت شده است

شرکت مایکروسافت که با ارایه دو محصول جدید Windows 7 و Windows Server 2008 تلاش فراوانی داشت تا سرانجام به همه شایعاتی که در خصوص امنیت ویندوزهایش مطرح می شود، پایان دهد، هیچگاه تصور نمی کرد که تنها با گذشت چند ماه از ارایه آخرین دستاوردهایش، مثل همیشه با مشکلات امنیتی متعددی دست به گریبان باشد.

رخنه ها و مسایل امنیتی، انگار بخشی جدایی ناپذیر از محصولات این شرکت شده اند و همچون غولی شکست ناپذیر، در برابر عظمت آن قد برافراشته اند. برای اثبات این ادعا، کافی است که مراحل زیر را اجرا کرده و فقط در چند مرحله، با گذشتن از کلمه عبور ویندوز، حتی به بازیابی دوباره آن اقدام نمایید:

ابتدا DVD ویندوز ۷ را در داخل درایو کامپیوتر قرار داده و با restart نمودن سیستم، آن را از روی DVD  راه اندازی کنید. پس از بالا آمدن صفحه نصب ویندوز، دکمه Next را زده و در پنجره بعدی، گزینه Repair your computer را انتخاب نمایید.

سپس در پنجره باز شده، پس از انتخاب سیستم عامل، دکمه Next را زده و در صفحه بعدی، بر روی گزینه Command Prompt کلیک کنید.

 

پس از اجرا شدن برنامه cmd، باید از فایلی که قرار است برای ورود به ویندوز دستکاری شود، در محل دیگری نسخه پشتیبان بگیرید. برای انجام این کار، دستور زیر را تایپ کنید:

copy c:\windows\system32\sethc.exe c

 

حالا فقط کافی است که فایل اجرایی cmd را کپی کنید. برای این کار، از دستور زیر استفاده نمایید:

copy c:\windows\system32\cmd.exe c:\windows\system32\sethc.exe

 

آنگاه، برنامه cmd را بسته، دکمه Restart را از پنجره جاری، انتخاب نموده و اجازه دهید تا به صورت عادی، ویندوز بارگذاری شود. هنگامی که صفحه خوش آمد گویی و در خواست کلمه عبور را مشاهده کردید، دکمه Shift صفحه کلید را ۵ مرتبه بفشارید تا پنجره command prompt در حالت مدیر سیستم، نمایش داده شود.

هم اکنون، زمان تغییر کلمه عبور ویندوز است. بنابراین، دستور زیر را تایپ کنید:

net user administrator NewPassword

 

توجه داشته باشید که به جای کلمه administrator، باید نام کاربری ویندوز و به جای NewPassword، رمز عبور جدیدی که می خواهید جایگزین پسورد فعلی شود را تایپ نمایید.

سپس برنامه cmd را بسته و با کلمه عبور جدیدی که داده اید، وارد ویندوز شوید. به همین راحتی!

در آخر هم باید فایل اصلی sethc.exe را که از آن نسخه پشتیبان گرفته اید، جایگزین فایل فعلی نمایید. برای انجام این کار، دوباره سیستم را از روی DVD ویندوز راه اندازی کرده و زمانی که بعد از قسمت Repair your computer پنجره cmd نمایش داده شد، دستور زیر را برای جایگزینی آن تایپ کنید:

copy c:\sethc.exe c:\windows\system32\sethc.exe

در نهایت، برای اعمال تغییرات، لازم است که سیستم دوباره راه اندازی شود.

هفته گذشته چند مورد از ساده‌ترین تعمیرات و به روزرسانی‌هایی را که خودتان می‌توانید انجام دهید آموزش دادم اما یکی از خوانندگان پرسید که از کجا بفهمیم کدام قطعه دچار مشکل شده است؟ امروز قصد دارم به صورت گام به گام به شما نشان دهم که چگونه ایراد کامپیوتری را که روشن نمی‌شود پیدا کنید. سپس٬ هفته آینده٬ ابزارهایی جهت حل مشکلات سخت‌افزاری کامپیوتری که روشن می‌شود اما عملکرد نامناسبی دارد معرفی خواهم کرد.

 

آشکار است که اگر کامپیوترتان با فشار دکمه پاور روشن نشود٬ آن‌گاه هیچ نرم‌افزاری نمی‌تواند به شما کمک کند. بنابراین٬ باید کیس را باز کرده و فرآیند عیب‌یابی سخت‌افزاری را شروع کنید.

غیرضروری‌ها را حذف کنید:

اگر کامپیوتری روشن نشود٬ اولین کاری که می‌کنم این است که همه قطعات غیرضروری سیستم را قطع یا حتی به صورت فیزیکی خارج می‌کنم. این مرحله شامل این موارد است:

کارت‌های PCI٬ ISA و PCI Express – همه چیز به جز کارت گرافیک باید خارج شود (ولی اگر یک کارت گرافیک آنبرد دارید که می‌توانید از آن استفاده کنید٬ در این صورت کارت گرافیک را نیز خارج کنید). از جمله کارت‌هایی که باید قطع شوند می‌توان به کارت صدا٬ کارت شبکه٬ مودم و کارت‌های رابط اضافی اشاره کرد. شاید تصور کنید بعید است که یکی از این کارت‌ها عامل خرابی باشند اما همین هفته گذشته یکی از کامپیوترهای قدیمی من به دلیل نقص عملکرد کارت شبکه روشن نمی‌شد. کارت شبکه را خارج کردم و همه چیز درست شد.

دیسک‌های سخت – تنها لازم است برق آن‌ها را قطع کنید.

درایو سی دی – باز هم فقط کابل برقش را بکشید.

پس از این کارها٬ دوباره دکمه پاور را فشار دهید. آیا فعالیتی مشاهده می‌کنید؟ آیا روی مادربوردتان یک چراغ پاور وجود دارد؟

اگر چراغ پاور مادربورد به طور ضعیفی روشن می‌شود اما سیستم بالا نمی‌آید٬ احتمال دارد که ایراد از خود مادربورد یا منبع تغذیه باشد. در کامپیوترهای قدیمی پیش می‌آید که یکی از خازن‌های مادربورد ترکیده و مایع درون آن به بیرون نشت کند و باعث اشکالاتی از این دست شود. نگاهی به گوشه و کنار مادربورد خود بیندازید و ببینید که آیا می‌توانید نشانه‌ای از یک خازن متورم بیابید – ممکن است بالای آن باز شده باشد٬ شاید مایعی قهوه‌ای رنگ روی مادربورد ببینید یا ممکن است خازن تنها اندکی باد کرده باشد :

اگر نشانه‌ای که حاکی از مشکلات خازن‌ها باشد پیدا نکردید٬ آنگاه باید منبع تغذیه را بررسی کنید.

بررسی یک منبع تغذیه معیوب:

 

منبع تغذیه در کنار هارد درایو و فن‌ یکی از قطعاتی است که زیاد دچار مشکل می‌شود و مشکلات آن یا ناشی از فن داخل خود منبع تغذیه است و یا باز هم خازن‌ها دچار مشکل شده‌اند. در هر صورت٬ تحت هیچ شرایطی نباید اقدام به تعمیر یک منبع تغذیه معیوب کنید – تنها گزینه ممکن تعویض آن است. حتی اگر به ظاهر خراب باشد٬ باز هم احتمال بسیار زیادی وجود دارد که ولتاژ بالایی داخل آن ذخیره شده باشد. توصیهنمی‌کنم که یک مولتی‌متر بردارید و منبع تغذیه را امتحان کنید.

 

دو راه برای شناسایی یک منبع تغذیه معیوب وجود دارد. یکی استفاده از یک منبع تغذیه یدکی است و دیگری نصب همین منبع تغذیه روی یک کامپیوتر دیگر. اگر یک منبع تغذیه یدکی دارید٬ قطعه فعلی را درآورده و قطعه یدکی را جایگزین آن کنید. اگر یک کامپیوتر یدکی دارید٬ منبع تغذیه‌اش رو در‌آورده و منبع تغذیه مشکوک را روی آن امتحان کنید. مشخص است که به این ترتیب اگر اشکال از منبع تغذیه باشد به مسئله پی خواهید برد. به منظور جلوگیری از نتیجه‌گیری اشتباه٬ مطمئن شوید که همه لیدها را متصل کرده‌اید. مادربورد‌های جدید علاوه بر فیش‌های بزرگ ۲۰ پین٬ برای تأمین برق پردازشگر یا کارت گرافیک نیازمند فیش‌های ۴ یا ۸ پین نیز هستند. دفترچه راهنمای مادربوردتان را مطالعه کنید و یا  در اطراف فن سی پی یو خود به دنبال چنین رابط‌هایی بگردید. اگر به نظر رسید که باید چیزی در آنجا متصل کنید٬ آنگاه راهنمای رایگان نگاهی به داخل و خارج کامپیوتر را دانلود کرده و مطالعه کنید. مخصوصاً صفحات مربوط به رابط‌های تغذیه.

 

آخرین راه باقی مانده این است که قطعه مشکوک را در یک کامپیوتر دیگر امتحان کنید اما بدانید که احتمال دارید این کار به قطعه شما آسیب بزند. بنابراین توصیه می‌کنم از انجام دادن این عمل با سخت‌افزارهایی که برایتان اهمیت دارند خودداری کنید.

قطع کردن X مشکل را حل کرد:

اگر همه قطعات غیرضروری را جدا کردید و کامپیوتر به خوبی بالا آمد٬ می‌توانید وارد مرحله طاقت‌فرسای آزمایش تک تک قطعات شوید. با کارت گرافیک شروع کنید٬ سپس سراغ سایر کارت‌ها و قطعات بروید و این روند را آن‌قدر ادامه دهید تا قطعه‌ای که جلوی روشن شدن سیستم را گرفته پیدا کنید.

بوق زدن:

 

کامپیوترها واقعا قدرت خوبی در تشخیص اشکالات خود دارند و اغلب از طریق یک سری بوق خاص٬ به تولید کدهای خطا می‌پردازند. اگرچه نوع این بوق‌ها در بین سازندگان مختلف٬ متفاوت است اما می‌توانید مطمئن باشید که یا اشکال از سی پی یو است٬ یا حافظه و یا کارت گرافیک. دفترچه راهنما یا وبسایت شرکت سازنده مادربوردتان را جهت آگاهی از معنای هر بوق خاص مطالعه کنید. علاوه بر این٬ می‌توانید نگاهی به جدول کدهای عمومی بوق بایوس‌های قدیمی بیندازید. متداول‌ترین بوقی که می‌توانم به آن اشاره کنم٬ یک سری بوق ممتد است که نشانه خطا در حافظه می‌باشد و اشکال ممکن است تنها ناشی از قرار نگرفتن صحیح کارت حافظه در شیار خود باشد (که اغلب در جریان حمل و نقل از جای خود خارج می‌شود).

 

 

اگر کامپیوترتان روشن می‌شود و به درستی کار می‌کند اما گاهی اوقات در حین استفاده صدای یک سری بوق به گوشتان می‌خورد٬ معنایش این است که دمای سی پی یو بیش از حد بالا رفته است. این اتفاق بیشتر به دلیل نقص عملکرد فن رخ می‌دهد. به عنوان یک راه حل کوتاه مدت٬ می‌توانید گرد و خاک روی گرماگیر (هیت سینک) و فن را پاک کنید اما به فکر تعویض کل قطعه باشید. به دلایلی این موضوع را در لیست تعمیراتی که خودتان می‌توانید انجام دهید نیاوردم و انجام این عمل را به افراد مبتدی توصیه نمی‌کنم اما اگر مصمم هستید سخت‌افزار کامپیوترتان به صورت کارآمد عمل کند٬ بد نیست این کار را بیاموزید.

 

آنچه خواندید راهنمای عیب‌یابی کامپیوتری بود که روشن نمی‌شد. دفعه بعد نشان خواهم داد که اگر کامپیوترتان تا حدودی کار می‌کند چطور اشکال سخت‌افزاری‌اش رو بیابید و یا دست‌کم آن را به مرحله بوت شدن برسانید.

صرفنظر از این که کامپیوتر شما چگونه تولید شده است و یا نرم افزارهای نصب شده بر روی آن چگونه نوشته شده اند ، همواره احتمال بروز خطاء وجود داشته و ممکن است در آن لحظه امکان دسترسی به کارشناسان برای تشخیص خطاء و رفع مشکل وجود نداشته باشد . آشنائی با فرآیند عیب یابی و برخورد منطقی و مبتنی بر علم با این مقوله می تواند علاوه بر کاهش هزینه ها،صرفه جوئی در مهمترین منبع حیات بشری یعنی زمان را نیز بدنبال داشته باشد .

نرم افزارهای عیب یابی از جمله امکانات موجود و در عین حال بسیار مهم در این زمینه بوده که می توان از آنان به منظور عیب یابی یک کامپیوتر استفاده نمود . 

نرم افزارهای عیب یابی 

برای عیب یابی کامپیوترهای شخصی تاکنون نرم افزارهای عیب یابی متفاوتی ارائه شده است . برخی از اینگونه نرم افزارها درون سخت افرار کامپیوترهای شخصی ، برخی دیگر درون تجهیزات جانبی ( نظیر کارت های الحاقی ) ، تعدادی دیگر به همراه سیستم عامل و برخی دیگر به عنوان محصولات نرم افزاری مجزائی عرضه شده اند .


  • POST ( اقتباس شده از Power On Self Test ) : برنامه فوق پس از روشن کردن هر نوع کامپیوتر شخصی به صورت اتوماتیک اجراء می گردد . روتین های فوق درون حافظه ROM مادربرد و ROM موجود بر روی کارت های الحاقی ذخیره می گردند.
  • نرم افزارهای عیب یابی ارائه شده توسط یک تولید کننده خاص : تعداد زیادی از تولید کنندگان معتبر کامپیوتر به منظور عیب یابی کامپیوترهای تولیدی خود ، اقدام به پیاده سازی و عرضه نرم افزارهای عیب یابی مختص سیستم های خود می نمایند . 
  • نرم افزارهای عیب یابی جانبی : به همراه تعداد زیادی از دستگاه های سخت افزاری ، نرم افزارهای عیب یابی خاصی ارائه می شود که می توان از آنان به منظور تست صحت عملکرد سخت افزار مورد نظر استفاده نمود . به عنوان نمونه آداپتورهای SCSI دارای یک برنامه عیب یابی می باشند که درون حافظه ROM BIOS کارت تعبیه و با فشردن کلیدهای ctrl+A در زمان راه اندازی سیستم، امکان دستیابی و استفاده از آن وجود خواهد داشت . کارت های صدا و شبکه نیز معمولا” به همراه یک برنامه عیب یابی ارائه می گردند که می توان از آنان درجهت تشخیص صحت عملکرد وظایف محوله هر کارت استفاده بعمل آورد . 
  • نرم افزارهای عیب یابی ارائه شده توسط سیستم عامل : به همراه سیستم های عامل (نظیر ویندوز) ، نرم افزارهای عیب یابی متعددی ارائه شده است که می توان از آنان به منظور شناسائی و مونیتورینگ کارآئی و عملکرد هر یک از عناصر سخت افزاری موجود در کامپیوتر استفاده نمود .

    نرم افزارهای عیب یابی آماده : تعدادی از تولید کنندگان نرم افزار به منظور عیب یابی کامپیوترهای شخصی اقدام به ارائه نرم افزارهای عیب یابی همه منظوره ای نموده اند. هر یک از نرم افزارهای فوق دارای پتانسیل های مختص به خود بوده که می توان با توجه به خواسته خود از آنان استفاده نمود .

    برنامه عیب یابی POST

    زمانی که شرکت آی.بی. ام در سال ۱۹۸۱ اولین کامپیوترهای شخصی را ارائه نمود در آنان از ویژگی هائی استفاده شده بود که قبلا” مشابه آنان در سایر کامپیوترها به خدمت گرفته نشده بود . استفاده از برنامه ای موسوم به POST و Parity-checked حافظه ، نمونه هائی در این زمینه می باشند . پس از روشن کردن هر نوع کامپیوتری درابتدا و قبل از هر چیز دیگر ( نظیر استقرار سیستم عامل درون حافظه ) ، برنامه POST به منظور بررسی تست صحت عملکرد عناصر اصلی سخت افزار موجود در یک کامپیوتر اجراء خواهد شد .

    POST ، مشتمل بر مجموعه ای از دستورالعمل های ذخیره شده در تراشه ROM-BIOS مادربرد است که مسئولیت تست تمامی عناصر اصلی در زمان روشن کردن کامپیوتر را برعهده دارد . برنامه فوق قبل از استقرار هرگونه نرم افزار در حافظه ، اجراء خواهد شد . 


    برنامه POST چه چیزی را تست می نماید ؟

    پس از روشن کردن کامپیوتر، برنامه POST به صورت اتوماتیک اجراء و مجموعه ای از تست های لازم به منظور بررسی صحت عملکرد عناصر اصلی در کامپیوتر را انجام می دهد. تست حافظه ، پردازنده ، حافظه ROM ، مدارات حمایتی برداصلی و تجهیزات جانبی نظیر اسلات های موجود بر روی برد اصلی ، نمونه هائی در این زمینه بوده که توسط برنامه POST تست خواهند شد . اندازه برنامه POST بسیار کم بوده و صرفا” قادر به تشخیص خطاهای بحرانی می باشد . در صورتی که پس از انجام هر یک از تست های انجام شده توسط برنامه POST مشکل خاصی تشخیص داده شود ، پیام های خطاء و یا هشداردهنده ای که نشاندهنده نوع خطاء است ، ارائه می گردد . پیامد وجود هر گونه خطاء در این مرحله ، توقف فرآیند معروف بوتینگ ( استقرار سیستم عامل درون حافظه ) خواهد بود . خطاهائی که توسط برنامه POST تشخیص داده می شوند را fatal error نیز می گویند چراکه عملا” توقف فرآیند بوتینگ را بدنبال خواهند داشت . 


    نحوه نمایش نوع خطاء

    ماحصل اجرای برنامه POST ، ارائه سه نوع پیام خروجی است : کدهای صوتی ، کدهای مبنای شانزده که برروی یک پورت I/O با یک آدرس خاص ارسال می گردد و پیام های مبتنی بر متن که بر روی نمایشگر نمایش داده می شوند . برای گزارش خطاهای تشخیص داده شده توسط برنامه POST از سه روش زیر استفاده می گردد : 



    کدهای صوتی ( Beep Codes ) : کدهای فوق از طریق بلندگوی سیستم قابل شنیدن می باشند . 


    کدهای Checkpoint : کدهای فوق ، کدهای مبنای شانزده checkpoint می باشند که برای یک پورت I/O با یک آدرس خاص ارسال می گردند . برای مشاهده کدهای فوق به یک برد خاص نصب شده در یکی از اسلات های ISA و یا PCI نیاز می باشد . 


    پیام های نمایش داده شده بر روی نمایشگر : پیام های خطاء فوق صرفا” پس از مقداردهی اولیه آداپتور ویدئو قابل نمایش بر روی نمایشگر و استفاده خواهند بود .

    کدهای صوتی برنامه POST

    از کدهای فوق صرفا” برای اعلام خطاهای بحرانی استفاده می گردد . خطاهای فوق در ابتدای فرآیند راه اندازی کامپیوتر و زمانی که هنوز کارت ویدئو و سایر سخت افزارها وارد مدار عملیاتی نشده اند ، محقق می گردند . با توجه به این که در این مقطع نمایشگر در دسترس نمی باشد ، کد مربوط به هر یک از خطاهای موجود به صورت مجموعه ای beep مشخص می گردد . در صورتی که ماحصل اجرای برنامه POST موفقیت آمیز بوده و مشکل خاصی وجود نداشته باشد ، پس از اتمام برنامه POST ، صرفا” یک صدای beep قابل شنیدن خواهد بود . در برخی سیستم ها ( نظیر کامپیوترهای کامپک ) پس از اتمام موفقیت آمیز برنامه POST دو مرتبه beep نواخته می شود . در صورتی که تست صحت عملکرد برخی عناصر با موفقیت توام نباشد ، برای اعلام نوع خطاء تعداد مشخصی beep که ممکن است کوتاه و یا بلند و یا ترکیبی از هر دو باشد ، نواخته می گردد . 

    کدهای Checkpoint مربوط به برنامه POST

    کدهای فوق ، اعداد مبنای شانزدهی می باشند که توسط روتین های برنامه POST بر روی یک پورت I/O با یک آدرس خاص ( مثلا” آدرس ۸۰h ) نوشته می گردند . به کدهای فوق ، کدهای POST نیز گفته شده و امکان مشاهده و خواندن آنان صرفا” با نصب آدپتورهای خاصی در یکی از اسلات های سیستم ، فراهم می گردد . آداپتورهای فوق در ابتدا توسط تولید کنندگان مادر برد و به منظور تست سخت افزارهای تولیدی استفاده می گردید . در ادامه شرکت های متعددی ( نظیر میکرو ۲۰۰ و ۲۰۰۰ ، JDR Microdevice ) با تولید اینگونه کارت ها امکان استفاده از آنان را برای سایر تکنسین ها فراهم نمودند .

    از کدهای POST Checkpoint می توان به منظور ردیابی وضعیت سیستم در زمان فرآیند بوتینگ از زمانی که سیستم روشن می گردد تا زمانی که برنامه bootstrap loader اجراء می گردد ( آغاز استقرار سیستم عامل در حافظه )، استفاده نمود .

    پس از نصب یک POST code reade درون یکی از اسلات های مادربرد و همزمان با اجرای برنامه POST ، یک عدد مبنای شانزده بر روی نمایشگر کارت نمایش داده خواهد شد . در صورت توقف غیرمنتظره سیستم ، با استفاده از کد نمایش داده شده می توان خطاء موجود را تشخیص داد . در شکل زیر یک POST card reader نشان داده شده است .


    پیام های نمایش داده شده بر روی نمایشگر

    پیام های نمایش داده شده بر روی صفحه نمایشگر ، پیام های مختصری می باشند که یک نوع خاص خطاء را گزارش می نمایند . پیام های فوق صرفا” پس از مقداردهی کارت ویدئو و نمایشگر قابل نمایش و استفاده خواهند بود .


  • با توجه به گستردگی دنیای کامپیوتر و اتفاقات مختلف که روی سیستم های کامپیوتری که رخ می دهد با استفاده از 10 روش کلی می توانید تا حدودی مشکلات سیستم کامپیوتر را بر طرف نمایید:


     ۱- شبکه Wi-Fi شما به شدت کند است


    اگر دلیل این کندی قطع شبکه نباشد، احتمالا تداخلی ایجاد شده است. ابتدا جای روتر (router یا همان مودم) را تغییر دهید تا آنرا از معرض موارد مشکل زایی چون امواج مایکرو ویو یا تلفن بیسیم دور کنید. شاید شما از یک کانال شلوغ استفاده میکنید؟ کانال را از طریق صفحه configuration روتر تغییر دهید، بخش Channel را پیدا کنید و ۱، ۶ یا ۱۱ را امتحان کنید.



    ۲ - کیفیت صفحه نمایش یا display بسیار بد است 

    با کلیک راست بر روی desktop، تنیم صفحه نمایش را بررسی کنید، در ویندوز XP به بخش Properties و در ویندوز ویستا به Personalize بروید و از آنجا Settings را انتخاب کنید. اگر نمیتوانید رزولوشن یا کیفیت رنگ را افزایش دهید، دکمه Advanced, Adapter را انتخاب کنید. اگر اداپتور VGA استاندارد یا هر اداپتور دیگر در آنجا فهرست شده بود، یک درایور مخصوص به نوع PC را دانلود کنید. 

    اگر اداپتور موجود بود، یک نسخه از درایور قبل از آن را امتحان کنید. در ویندوز XP به ترتیب بر روی Properties, Driver, Roll Back Driver کلیک کنید در ویستا Personalization Control Panel را باز کرده و به ترتیب بر Display Settings, Advanced Settings, Properties کلیک کرده و در نهایت Driver, Roll Back Driver را انتخاب کنید.



    ۳ - چاپگر شما مطالب بی ربطی را چاپ میکند 

    این احتمال وجود دارد که یک دستور چاپ کنسل شده به خوبی از حافظه چاپگر پاک نشده باشد، چاپگر را چند دقیقه خاموش و مجددا روشن کنید. در این بین این کار را انجام دهید: بر روی منوی Start در ویندوز XP به سراغ Printers and Faxes و در ویستا به Printers بروید و تمام دستورات چاپ را پاک کنید. اگر مشکل ادامه پیدا کرد، درایور چاپگر را مجددا نصب کنید.



    ۴ - چاپگر از پیش تعیین شده یا default دیگر عمل نمیکند 

    بعضی از برنامه های کاربردی مانند OneNote مایکروسافت، به عنوان انتخاب خروجی خود نوعی ابزارهای مانند چاپگر را نصب میکنند و بعضی از آنها این چاپگر مجازی را به عنوان چاپگر اصلی تعیین میکنند. برای حل این مشکل به منوی Start رفته، گزینه Run را انتخاب کنید و در آن عبارت control printers را تایپ کرده، دکمه Enter را بزنید. چاپگر مورد نظر خود را با کلیک راست انتخاب نموده و گزینه Set as Default Printer را انتخاب کنید.



    ۵ - شما هر روز با پیامهای مکرر error در زمینه مشکلات حافظه مواجه میشوید 

    برای بررسی اینکه آیا RAM واقعا مشکل دارد یا خیر، برنامه رایگان MemTest۸۶ را دانلود کرده و آنرا بر روی دیسک بوت قرار داده سپس تستهای موجود در آنرا انجام دهید.



    ۶ - کامپیوتر شما به شدت آهسته آغاز به کار میکند

    در منوی Start، گزینه Run را انتخاب کرده و در آن عبارت msconfig را تایپ کنید. سپس بر روی Startup کلیک کرده و تمام برنامه های کاربردی که بر روی روی آن بالا می آیند را بررسی کنید. هر یک از مواردی را که در زمان روشن شدن و بالا آمدن وبندوز نمیخواهید، حذف کنید. اما هر بار تنها یکی از برنامه ها را حذف کنید زیرا در این میان برنامه هایی وجود دارند که برای راه افتادن سیستم لازم هستند.



    ۷ - فایلهای ویدئویی بدون صدا یا تصویر پخش می شوند 

    به احتمال زیاد رمزگذار یا codec دستگاه شما تاریخ گذشته است. بهترین راه به روز رسانی کامل آن است که از طریق برنامه هایی چون ACE Mega CodecS و K-Lite Codec انجام پذیر است.



    ۸ - یکی از کلیدهای صفحه کلیدتان شکسته است. 

    اگر بخشی از کلید شکسته است، آن را با یک کلید بدون استفاده مانند کلید Insert عوض کنید. کلیدهای لپ تاپ برای جایگزین شدن یا تعویض روشهای مختلفی دارند که معمولا در وب سایتهای آنها وجود دارد.



    ۹ - شما یکی از پینهای ورودی port یا کابل را کج کرده اید 

    معمولا استفاده از انبردست، وضعیت را بدتر میکند، برای این کار بهترین وسیله یک مداد اتود با اندازه مغزی بزرگ است که معمولا به انواع این پینها میخورد.کافی است پین را در محل قرار گیری مغزی مداد قرار دهید و آنرا صاف کنید.


    ۱۰ - محتویات  موجود در فولدرها تنها با نشانه های بزرگ نمایش داده می شوند 

    برای تصحیح این حالت باید تنظیم از پیش تعیین شده یا default را در ویندوز تغییر دهید. شکل نمایش مورد نظر خود را در هر فولدری که باز باشد انتخاب کنید، سپس بر روی گزینه های Tools, Folder Options کلیک کرده، گزینه tab را انتخاب کنید و سپس بر روی Apply to All Folders کلیک کنید تا این شیوه نمایش برای تمام فولدرها منظور شود

    یکی از رایج ترین مسائلی که سبب کوتاهی عمر لپ تاپ ها می شود گرمای بیش از حد تولید شده درون بدنه لپ تاپ می باشد، چیزی که بسیاری از مردم به درستی نمی دانند چگونه می توان رفعش کرد. ما در این مقاله قصد داریم به شما کمک کنیم تا بدانید چه چیزی باعث تولید گرما در لپ تاپ شما می گردد و چگونه می توانید در عین حفظ عملکرد نوت بوک به میزان مورد نظر، دمای کار سیستم را به طرز مطلوبی پایین حفظ کنید.

    کامپیوترهایی که زیاد داغ می کنند می توانند بسیاری از مشکلات را برای کاربر سبب شوند، از قفل کردن سیستم و ظاهر شدن مداوم صفحه نمایش آبی مرگ گرفته تا از دست دادن رفتن داده های ذخیره شده روی هارد دیسک. ممکن است حتی هیچ گاه نفهمید که همین داغ کردن سیستم ریشه بسیاری مسائل دیگر است، و قبل از آنکه بخواهید به طور جد کاری برای رفع مشکل کنید این مسئله  یک مادربرد سوخته روی دستانتان بگذارد. اجازه دهید گام به گام جلو برویم  و ببینیم که چگونه باید با یک کامپیوتر بیش از حد داغ به طرز اصولی برخورد کرد. در این مقاله بنای کار را بر لپ تاپ ها قرار داده ایم، اما بسیاری از اصول را می توان عینا روی رایانه های دسکتاپی نیز اعمال نمود.

    منبع تولید حرارت را بیابید

    جریان هوا و انتقال حرارت

    اولین چیزی که شما باید انجام دهید این است که کشف کنید حرارت از کجا سرچشمه می گیرد. عدم جریان هوا به معنی عدم انتقال حرارت است، پس بدنه لپ تاپ خود را وارسی کنید  تا بفهمید محل دریچه های  ورود و خروج هوا در کجای بدنه قرار گرفته اند. آیا آنها هوا گرمی را به بیرون می دمند، و یا تقریبا یک نسیم کم و ملایم، حتی زمانی که فن در حالت تندی دارد می چرخد به دستان شما برخورد می کند؟

    اغلب به طور معمول، تجمع گرد و غبار در منافذ ورود و خروج هوا و فن لپ تاپ و در میان پره های خنک کننده مقصر اصلی در محدود کردن جریان هوا و داغ کردن لپ تاپ است. تمیز کردن آن ها نیز بهترین راه حل خواهد بود. پس سریع دست به کار شوید و لپ تاپ را وارونه  کرده و ببینید در پشت بدنه چه مشاهده می کنید.

    پیچ مربوط به محل فن لپ تاپ را باز کنید. حالا باید قادر باشید فن را از محل خود خارج کرده و همه چیز را با استفاده از اسپری هوای فشرده از گرد و غبار پاک کنید.

    اگر دریافتید که فن به صورت نامنظم در حال چرخش است ، بهتر است سعی کنید بلند کردن برچسب روی فن که معمولا نام و برند تجاری فن رویش نوشته شده را کمی از محور جدا کرده  و یک یا چند قطره روغن مخصوص روی محور بچکانید تا روان تر کار کند.

    اگر متوجه شدید فن به درستی کار نمی کند و باید تعویض شود می توانید نگاهی به کتابچه راهنمای کاربر لپ تاپ خود انداخته و شماره قطعه فن را از درون آن بخوانید و در مغازه های قطعات لپ تاپ بدنبالش بگردید یا خیلی ساده به جستجوی آنلاین قطعه مورد نظر برای مدل لپ تاپ خود بپردازید. هنگامی که شما شماره قطعه خود را در اختیار داشته باشبد به راحتی در eBay و مانند آن می توانید قطعه مورد نیاز خود را جستجو و خریداری نمایید.

    باتری رو به موت !

    انواع بسیار مختلفی از باتری ها وجود دارند، و دیدگاه های متنوعی در زمینه نگهداری باتری و افزایش طول عمر آن وجود دارد، اما چیزی که به نظر می رسد در موردش اتفاق آرا وجود دارد این است که همیشه بهتر است باتری در حالت شارژ ۱۰۰ ٪ یا ۰ ٪ قرار نگیرد. می دانم که بسیاری از افرادی که لپ تاپی خریداری می کنند همیشه لپ تاپ را به برق وصل می کنند، و در واقع از باتری هرگز استفاده نمی کنند. شما قطعا می توانید  انتظار داشته باشید که سلامت باتری نوت بوک خود را به این ترتیب به خطر بیاندازید و عمرش را کم کنید، زیرا شما اساسا باتری را هنگامی شارژ کرده اید که ظرفیتش پر بوده. باتری بد نه تنها به سرعت تخلیه می گردد، بلکه گرمای زیادی هم تولید می کند.

    شما می توانید باتری جایگزین را بسیار راحت از طریق آنلاین خریداری کنید، حتی برای لپ تاپ هایی که چهار سال از عمرشان می گذرد و شاید باتری مخصوص آنها به سادگی در بازار موجود نباشد. فقط نیاز به دانستن این مسئله است که چه مدل لپ تاپ و باتری دارید. اگر هم نتوانستید یک باتری نو برای لپ تاپ خود پیدا کنید مهم نیست چرا که می شود از لپ تاپ به عنوان یک  رایانه رومیزی و ثابت استفاده کرد و به برق متصلش کرد و میز کار و حرارت تولید شده توسط باتری را جدا کردن باتری از دستگاه به طور کامل از معادله حرارت حذف نمود!

    در صورت تداوم حرارت بالا چه کنیم؟

    اگر شما دریچه های هوا را چک کرده و باتری را هم درآورده اما هنوز هم دچار مشکل بیش حرارتی هستید، در این صورت ممکن است دچار مسئله تداوم تولید گرما رو به رو باشید. گاهی اوقات یک دیسک سخت گرد و خاک گرفته می تواند مشکلات گرما و از دست رفتن داده ها را برای کاربر به ارمغان بیاورد. بعضی از لپ تاپ را به مجرد اینکه چند دقیقه روشن کنیم داع می کنند حتی بدون اینکه روی پردازنده فشار اعمال کنیم. پس سعی کنید اگر دست به پیچ گوشتی شدید همه قسمت هایی که قابل باز کردن و دسترسی می باشند را باز کرده و خوب از گرد و غبار تمیز کنید، قبل از ینکه به سراغ راه حل دیگری بروید.

    گرد و غبار تحت پردازنده و رم را بزدایید تا از هر گونه گرد و غبار مزاحم خلاصی یابید. اگر شما یک نوت بوک و یا لپ تاپ را بدون محفظه در قسمت پایین در اختیار دارید، مراحل فوق ممکن است مشکل تر باشد. شما باید قادر به پیدا کردن دستورالعمل هایی برای باز کردن پشت لپ تاپ باشید تا بتوانید قسمت های گر و خاک گرفته را هر چه بهتر پاک کنید.

    بار روی لپ تاپ را کم کنید

    اگر گرمای کامپیوتر شما مربوط به میزان بار پردازشی است که بر روی سی پی یو می گذارید، توصیه می شود برای کاهش حرارت، بار پردازشی را مدیریت کنید تا فشار کمتری بر سی پی یو وارد آید. شما می توانید ابزار ویندوز Task Manager را برای دیدن برنامه های در حال اجرای سنگین تر استفاده کنید، سپس از Autoruns برای دیدن همه ی فرآیندهای استارت-آپ و ساماندهی به آن استفاده نمایید. شما همچنین می توانید پروسه راه اندازی برنامه ها در استارت-آپ را آنطور که لازم است تغییر دهید. بارگذاری هدفمند نرم افزارها کمک خواهد کرد که تعادل بار پردازنده ی رایانه حفظ گردد.

    شما می توانید برنامه Process Explorer را نصب و اجرا کنید تا ببینید هر پروسه چه فایل هایی را باز کرده و منحنی میزان استفاده اش از پردازنده در طول زمان به چه نحوی است. این می تواند به شما بهتر کمک کند تا تصمیم بگیرید قرار است از شر چه برنامه هایی خلاص شوید و کدام ها را نگه دارید. ما همچنین از طرفداران برنامه بزرگ CCleaner هستیم، که اجازه می دهد تا  فایل های تاریخچه و کش را پاک سازی کنیم و همچنین به مدیریت برنامه های کاربردی استارت -آپ به سرعت و به راحتی بپردازیم. شما می توانید برخی از مقدار فضای مورد نیاز را به این شیوه ها آزاد کرده و بازده سیستم عامل رایانه خود را کمی بالاتر برده و حرارت را کاهش دهید.

    اگر شما می خواهید ابزاری دم دست داشته باشید که مدام دمای لپ تاپ خود را چک کنید، توصیه ما نصب برنامه Core Temp برای ویندوز است. این برنامه بسیار کم حجم بوده و به هیچ وجه به پردازنده فشار نمی اورد، اما اجازه می دهد تا همیشه حواستان به دمای داخلی سی پی یو باشد.

    شما می توانید برنامه را به گونه ای تنظیم کنید که درجه حرارت را هنگامی که در سینی سیستم (system tray) در حال اجراست همواره نشان دهد. یکی از بهترین ویژگی های این برنامه عبارت است از ابزار حفاظت در برابر بیش گرمایی که از زیر منوی Options   و بخش  Overheat Protection در دسترس است.

    در اینجا، شما می توانید درجه حرارتی را تعریف کنید که موقع رسیدن به آن درجه حرارت برنامه کامپیوتر را به حالت خواب ، هایبرنیت ، و یا خاموش کردن به صورت اتوماتیک ببرد. Core Temp  همچنین به عنوان یک گجت ویندوز می تواند انجام وظیفه کند، هر چند اگر گرمای بیش از حد رایانه شما ناشی از برنامه های سنگین باشد، توصیه ما این است که ابزارک ها را خاموش کنید. کار دیگری که شما می توانید انجام دهید این است که رابط کاربری زیبا اما سنگین Aero ویندوز را خاموش کنید، و در این صورت می توانید یک میانبر تعریف کنید تا به سرعت آن را فعال کنید  اگر بدون آن نمی توانید زندگی کنید!

    اگر به جای ویندوز از لینوکس استفاده می کنید، شما ممکن است بخواهید از روش متفاوتی استفاده کنید. من شخصا با استفاده از برنامه Crunchbang نتایج خوبی گرفتم؛ یک نصب تر و تمیز با Openbox به عنوان یک برنامه مدیر پنجره، یک داک زیبا، و برخی از جلوه های رومیزی زیبا، همراه با تنها ۸۰ مگ استفاده از حافظه رم. این برنامه مبتنی بر Debian است ، بنابراین سازگاری خوبی با نرم افزارهای دیگر وجود دارد. اگر شما Arch  را اجرا کرده باشید، بهتر است برنامه Archbang را به جایش  امتحان کنید که همان برنامه است، منتها به جای دبیان مبتنی بر   Arch ساخته شده است.

    عادات خود را تغییر دهیم

    صاحبان لپ تاپ معمولا دارای عادات متفاوتی در مقایسه با افرادی که پشت میز با کامپیوتر های رومیزی کار می کنند هستند. ما عادات خود را که بعضی هم غلط بوده و از راحت طلبی ما سرچشمه می گیرد به میل خود گسترش داده ایم، عاداتی همچون کار با لپ تاپ در رختخواب ، که در واقع می تواند برای رایانه های همراه بسیار هم مضر باشد. بسیاری از لپ تاپ ها به گونه ای طراحی شده اند که دریچه های هوا در زیر لپ تاپ قرار گرفته اند و این مسئله برای کسی که لپ تاپ را روی بستری نرم مانند رختخواب قرار می دهد که عملا راه های ورود یا خروج هوا را مسدود می کند خطرناک است، بنابراین گذاشتن لپ تاپ بر روی ملافه یا فرش نرم برای استفاده طولانی مدت یک ایده بد است. ممکن است در این حالت از میزان سریع تولید گرما شگفت زده خواهید شد. اگر شما این عادت نادرست را دارید و ترک عادت هم امکان پذیر نیست بهتر است به فکر خرید یک  پایه نگهدارنده لپ تاپ برای حفظ جریان هوا بدون هر گونه مانعی باشید.

    یک پایه نگهدارنده  لپ تاپ مدل  CoolLift

    اگر هیچ یک از روش های فوق کمکی به خنک کردن لپ تاپ شما به اندازه کافی نکرد، بهتر است به سراغ یک پد خنک کننده لپ تاپ بروید، مثل این :

    پد خنک کننده لپ تاپ (تغذیه از طریق USB)

    فن های پد خنک کننده مستقیم هوای سرد را به ورودی های زیرین لپ تاپ شما می دمند. حتی برخی از آنان با هاب USB و زنگ هشدار و امکانات دیگر ارائه می شوند

    اگر دریچه های هوا در سمت جانبی یا  اطراف بدنه لپ تاپ شما واقع شده اند، اما بخش زیری نوت بوک شما هنوز هم واقعا داغ است ، می توانید یک پد خنک کننده حرارتی (منفعل) را امتحان کنید.

    پد خنک کننده با سیستم حرارتی مدل Targus

    این پد نرم پر از کریستال های خاص در درون خود هستند که به نحوی طراحی شده اند که قادرند گرما را از منبع  تولید حرارت دور کنند. شما می توانید پد های خنک کننده حرارتی را در اندازه های کوچک تر نیز در بازار پیدا کنید. من از یک پد  ۹ اینچی برای نت بوک قدیمی خود استفاده کردم و این وسیله برای من به طرز شگفت آوری نتیجه داد.

    مطمئنا، این ابزارهای جانبی سبب می شود لپ تاپ شما کمتر خاصیت حمل و نقل خود را داشته باشد، اما اگر موفق شود مشکل تولید حرارت بالای لپ تاپ شما را رفع یا کمرنگ کند حداقل شما یک لپ تاپ دارید که می تواند کار کند و کار شما را به خوبی راه بیاندازد.

    کاربرد لپ تاپ را بازتعریف کنید

    اگر شما دیگر نمی توانید از این جسم داغ به عنوان لپ تاپ استفاده کنید  و ان را قدیمی و خارج از رده می دانید چه طور است به فکر استفاده از آن در جایی دیگر باشید. مادربردهای جمع و جور برای قرار گرفتن در کیس های کامپیوتر های قدیمی تر و کوچکتر و جعبه های مقوایی بسیار مناسب است. این نوع تجهیزات برای رایانه های مخصوص سینمای خانگی (HTPC)، گنجه سرورها، یا ایستگاه های کاری نصب شده زیر میز (داخل کشوی میز) بسیار عالی هستند. البته اگر قطعات را بدون پوشش و کیس رها می کنید باید کمی بیشتر دقت کنید، اما بسته به نوع اتاق، این بدون محفظ بودن قطعات می تواند به کاهش مشکلات گرد و غبار منجر شود. همچنین شما می توانید جریان هوا را کمی بهتر تنظیم کرده و چند فن رایانه استاندارد را در جاهای هوشمندانه تری به کار ببرید، مانند نصب در قسمت پشت و دو طرف کشو یا میز.

    ایده دیگر این است که یک نسخه بسیار سبک از لینوکس را روی لپ تاپ خود امتحان کنید، و از نوت بوک جهت کاری استفاده کنید که چندان نیاز به قدرت سی پی یو ندارد، مثل استفاده از لپ تاپ در نقش یک فایل سرور. همین وظایفی که نیاز به وارد آوردن فشار به لپ تاپ ندارند درجه حرارت را پایین نگه می دارند، اما شما هنوز هم می توانید از نوت بوک خود یک استفاده مفیدی کنید. و اگر شما فقط می خواهید از شر باتری راحت شوید، پس می توانید قطعات را در داخل کیس به حال خود رها کرده و آن را روی یک قفسه به عنوان یک سرور بدون سر نصب کنید(SSH و تنها خط فرمانی). احتمالات و مواردی از این دست بی پایان است!